Τέσσερα χρόνια μετά την υπαγωγή της ελληνικής οικονομίας στο Μνημόνιο,
ο απολογισμός από μέρους διεθνών οργανισμών παραμένει αινιγματικός.
Αφενός το ΔΝΤ εμμένει στην ανάγκη προχωρήματος των αναδιαρθρώσεων τόσο
του φορολογικού συστήματος όσο και της οικονομίας στην ίδια τροχιά, ενώ
αποχωρεί από την τρόικα. Αφετέρου ο ΟΟΣΑ επισημαίνει σε πρόσφατη έκθεσή
του ότι η περαιτέρω μείωση των μισθών μάλλον επιβαρύνει παρά διευκολύνει
την επανεκκίνηση της ανάπτυξης στην παρούσα φάση. Παραδόξως, ελάχιστη
συζήτηση γίνεται για τον χώρο των επιχειρήσεων, οι οποίες φέρουν ένα
μεγάλο μέρος της ευθύνης και της ελπίδας για οικονομική ανάπτυξη στον
σύγχρονο κόσμο. Πέρα όμως από τις μακροοικονομικές προβλέψεις και τις
αναδιατυπώσεις των εκτιμήσεων, η συζήτηση για την ανάπτυξη θα όφειλε να
λαμβάνει υπόψη της τις ιδιαιτερότητες της ίδιας της δομής της ελληνικής
οικονομίας, καθώς και τους συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους
αναπτύσσεται ιστορικά.
Διαβάστε το άρθρο στην Καθημερινή.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment